کاشی محصولات سفالین و سرامیکی است که در مرحله نازک کاری ، ساخت بنا استفاده میشود و به آن در اصطلاح سنگ مصنوعی هم گفته میشود. این واژه از نام شهر کاشان اقتباس شده که از اوایل دوران اسلامی به عنوان مرکز صنعت سفال سازی مشهور بود.
کلمه کاشی (Tile) از کلمه لاتین (Tegula) گرفته شده که مترادف فرانسوی TUILE می باشد به معنای گل پخته سقف و کلمه انگلیسی TILE نیز به معنای پوشش بر روی ساختمان است. کلمه سرامیک (Ceramic) نیز از ریشه یونانی آن یعنی کراموس KERAMOS گرفته شده به معنی سفالگری Potiery و چیزی که سوخته شود.
کاشی فراورده ای سرامیکی، متشکل از دانه های ظریف متبلور و متخلخل است که معمولاً در حرارت بالاتر از ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد پخته شده و در انواع لعاب دار و بدون لعاب تولید می شود. رویه لعابی کاشی ممکن است براق، نیمه براق، مات، ساده، گلدار، سفید و یا رنگی باشد. البته می دانیم که بطور کلی به مواد غیر آلی غیر معدنی جامد و غیر فلزی ، سرامیک گفته میشود که با توجه به این تعریف کاشی ها نیز نوعی سرامیک محسوب می شوند. کاشی به دو دسته کفی و دیواری تقسیم میشود. نوع کفی آن اصطلاحاً در بازار ، سرامیک نامیده می شود. بنابراین با توجه به تعریف اصلی سرامیک ها، سرامیک مصطلح در بازار در حقیقت همان کاشی کفی است و منظور ما از سرامیک همان کاشی کفی میباشد و نه تعریف عام سرامیک ها. به عبارت دیگر تفاوت کاشی دیوار با کاشی کف در استحکام، درصد جذب آب و کیفیت لعاب روی آن دارد و اگر لعاب روی کاشی از جنس سرامیک باشد به آن اصطلاحاً سرامیک گویند.
